نویسنده، سراینده، مترجم، دوست‌دار زبان فارسی و خدمتگار ادبیات پشتو بود. قلم توش سرخ در جیب بالایی کرتی می‌گذاشت و نبشته‌های پشتو را برای ماهنامۀ «سباوون» سخت‌گیرانه می‌آراست. اگر ویراستار فارسی «سباوون» دسترس نمی‌بود، در ویرایش و پیرایش نوشته‌های این زبان نیز کوتاه نمی‌آمد.
شبی به کانادا زنگ زد و گفت: «نشانی خانه‌ات را بگو». پرسیدم: … ادامه خواندن راه رفت‌ و آمد باز است